Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/6160 Esas 2019/16335 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6160
Karar No: 2019/16335
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/6160 Esas 2019/16335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekiye hakaret ve tehdit suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Ancak müşteki, duruşmaya katılmamış ve kamu davasına da katılmamıştır. Bu nedenle müştekinin temyiz talebi reddedilmiştir. Sanık ve avukatının temyiz talebi ise kabul edilmiştir. Sanığın hakareti uzlaşma kapsamında olsa da, suç tarihinde uzlaştırma kapsamında olmayan şantaj suçuyla birlikte işlendiği iddia edilmiştir. Ancak yapılan yargılama sonucu sanık, sadece tehdit suçundan mahkum edilmiştir. Bu nedenle, hakaret suçunun da uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmış ve sanığa uzlaşma hükümleri uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple hüküm bozulmuş ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri (müştekinin temyiz talebi reddedildiği maddeler)
- TCK'nın 106/1. ve 107. maddeleri (sanığın suçu işlediği maddeler)
- CMK'nın 253/3. ve 254. maddeleri (uzlaşmanın uygulanması gerektiği maddeler)
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1-b-3. maddesi (uzlaştır

18. Ceza Dairesi 2018/6160 E. , 2019/16335 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Müşteki ...’ın yöntemince haberdar edilmesine karşın duruşmaya gelmemesi ve yöntemince kamu davasına katılmaması karşısında, hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca müşteki ...’ın tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ... ve müdafisinin temyizinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığın hakaret eylemi uzlaşma kapsamında olup, soruşturma aşamasında uzlaşma teklifi yapılmış ise de, suç tarihine göre uzlaştırma kapsamında bulunmayan, TCK"nın 107. maddesinde düzenlenen şantaj suçuyla birlikte işlendiği iddia edildiğinden, CMK 253/3. maddesine göre uzlaşma kapsamında bulunmadığı, ancak yapılan yargılama neticesinde sanığın TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1-b-3. maddesi uyarınca, TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun da uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, hakaret suçunun da uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, sanığa yükletilen tehdit ve hakaret suçlarından anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, başka yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.