2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/6007 Karar No: 2021/2024
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6007 Esas 2021/2024 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir boşanma davasında, taraflar arasındaki kusurlara dayanarak verilen kararın temyiz edilmesiyle ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar incelenmiştir. Kadının ziynet alacağı konusundaki talebinin yeterli olmadığı ve temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Boşanmanın nedeni olarak kabul edilen olaylarda, taraflar eşit kusurlu görülmeden alınan kararların doğru olmadığı vurgulanmıştır. Aynı şekilde, eşit kusurlulukta maddi ve manevi tazminata karar verilemeyeceği ve davacı kadın tarafından talep edilen maddi ve manevi tazminatların reddedilmesi gerektiği açıklanmıştır. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri şunlardır: 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b bendi ve Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2. maddeleri.
2. Hukuk Dairesi 2020/6007 E. , 2021/2024 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, reddedilen tazminat talepleri ve nafakalar yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tazminat ve yoksulluk nafakası miktarları ile ziynet alacağı davasının reddi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 08.03.2021 günü temyiz ve temyize cevap dilekçesi ile duruşma talep eden davacı-karşı davalı ... vekili Av.... geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı ... ve vekili gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44, maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde I uyarınca temyiz, parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar ""72.070 TL." olarak belirlenmiştir. Davalı-karşı davacı kadının talep ettiği ziynet alacağının miktarı, karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığından, bölge adliye mahkemesi kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı kadının temyiz dilekçesinin ziynet alacağı davası yönünden reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Tarafların boşanma davalarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. b-İlk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurludur. Bu husus gözetilmeden davacı-karşı davalı erkeğin ağır kusurlu kabul edilmesi doğru bulunmamış ve bozmayı gerektirmiştir. c-Yukarıda 2-b bendinde açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş yararına maddi ve manevi tazminata karar verilemez. Kadın yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174/1-2. madde koşulları oluşmamıştır. O halde davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar vermek gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda 2-b ve 2-c bentlerinde gösterilen sebeplerle temyiz edilen bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2-a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, duruşma için takdir olunan 3.050 TL vekalet ücretinin Meryem"den alınarak Recep"e verilmesine, aşağıda yazılı harcın Meryem"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Recep"e geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 08.03.2021 (Pzt.)