19. Ceza Dairesi Esas No: 2020/930 Karar No: 2020/7596 Karar Tarihi: 19.06.2020
Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/930 Esas 2020/7596 Karar Sayılı İlamı
19. Ceza Dairesi 2020/930 E. , 2020/7596 K.
"İçtihat Metni"
İzin tecavüzü suçundan sanık ..."in, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu"nun 66/1-b ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair (Kapatılan) Kara Kuvvetleri Komutanlığı 7"nci Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 09/12/2015 tarihli ve 2013/613 Esas, 2015/967 Karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 31/12/2019 gün ve 94660652-105-34-17766- 2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2020 tarih ve 2020/1360 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu. Anılan ihbarnamede; “Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11/03/2014 tarihli ve 2013/14-102 esas, 2014/128 sayılı kararında belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılması şartları oluşmadığı halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi durumunda, kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği ve bozma kararının aleyhe sonuç doğuracağı nazara alınarak yapılan incelemede, 5271 sayılı Kanun’un 231/6. maddesindeki “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için; Sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması... gerekir.” şeklindeki düzenleme karşısında; sanığın adlî sicil kaydına göre daha önce işlemiş olduğu kasıtlı suç nedeniyle Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/02/2007 tarihli ve 2006/666 esas, 2007/101 sayılı kararı ile verilen ve 21/02/2007 tarihinde kesinleşen mahkûmiyet kaydının bulunduğu, incelemeye konu dosya yönünden suç tarihinin ise 14/11/2007 olduğu nazara alındığında, sanık hakkında anılan düzenleme gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği” gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, Gereği görüşülüp düşünüldü; Yukarıda sözü edilen kanuni düzenlemeler karşısında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Kara Kuvvetleri Komutanlığı 7"nci Kolordu Komutanlığı Askeri Mahkemesinin 09/12/2015 tarihli ve 2013/613 Esas, 2015/967 Karar sayılı kararının CMK’nin 309/4-a maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK’nin 223. maddesinde tanımlanan ve davanın esasını çözen karar niteliğinde olmadığından müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 19/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.