MAHKEMESİ : Yargıtay 4. Hukuk Dairesi (İlk Derece)

Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı, ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 4. Hukuk Dairesinden verilen 03.06.2014 gün ve 2013/107 E. 2014/57 K. sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 14/01/2015 gün, 2014/4-2296 Esas, 2015/5 Karar sayılı ilamın, karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, yargısal faaliyet nedenine dayalı tazminat istemine ilişkindir.
Dairece, davanın esastan reddine karar verilmiş, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine Hukuk Genel Kurulunca karar bozulmuştur. Davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
6217 sayılı Kanun’un 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440. maddesinin ilgili bölümü;
“…
III- Yargıtay’ın aşağıdaki kararları hakkında karar düzeltilmesi yoluna gidilemez;
1-Miktar veya değeri yüzelli milyon liradan az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin kararlar
…”
hükmünü içermektedir.
Yeniden değerlendirme oranları dikkate alındığında 2015 yılı itibari ile karar düzeltme sınırı miktar itibarıyla 12.690,00 TL dir.
Somut olayda, davacı vekilince karar düzeltme istenilmişse de; davacının talep ettiği manevi tazminat miktarı karar düzeltme incelemesi için gereken 12.690,00 TL’lik değerden az olduğundan, karar düzeltme istemine ilişkin dilekçenin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, istek halinde karar düzeltme harcının iadesine, 30.09.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.