Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13403 Esas 2019/21902 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13403
Karar No: 2019/21902
Karar Tarihi: 28.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13403 Esas 2019/21902 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet hükmünü incelemiş ve sanığın temyiz dilekçesinde sadece bu hükümlerini temyiz ettiğini belirlemiştir. Olayın çıkış sebebi ve gelişimi farklı şekillerde anlatıldığı için ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediği durumlarda, haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması gerektiğine karar vermişlerdir. Ayrıca, sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, davranışları ve cezanın etkileri gibi konuları göz önünde bulundurarak TCK'nin 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, kararın gerekçe kısmında bu hususta yasal ve yeterli gerekçe gösterilmemesi nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/13403 E. , 2019/21902 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın temyiz dilekçesinin içeriğinden, yalnızca kendisi hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerini sanık sıfatıyla temyiz ettiği anlaşılarak yapılan incelemede:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) İki tarafın da olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları ve tarafsız tanığın bulunmadığı olayda, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu hal nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
2) Hüküm fıkrasında sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak sanık hakkında TCK"nin 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken, kararın gerekçe kısmında bu hususta yasal ve yeterli gerekçe gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.