Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11772 Esas 2019/16897 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11772
Karar No: 2019/16897
Karar Tarihi: 25.11.2019

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/11772 Esas 2019/16897 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kayıt dışı tüketim yapıp yapmadığı tespit edilmesi üzerine, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca zararın tazmin edilmesi halinde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğini ancak kararın adli sicile yollanmasına karar verilmiş olduğunu belirterek, hükmü bozdu. Ancak, bu aykırılığın düzeltilebilir olduğunu ifade ederek, hükmün diğer yönleri usul ve yasaya uygun olduğundan düzelterek onandı. Kararda, 6352 sayılı Yasa'nın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4 maddeleri uyarınca sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtildi. Ayrıca, adli sicile kaydı için işlemlerin yapılması gerektiği vurgulandı.

13. Ceza Dairesi 2019/11772 E. , 2019/16897 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 27.12.2010 tarihinde düzenlenen tutanakta kayıt dışı tüketim yapıldığının tespit edildiği, 05.07.2012 tarihine kadar işlenen suçlar yönünden 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 2. fıkrasındaki; "Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun ve doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi dolayısıyla bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi hâlinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar." hükmü uyarınca zararın tazmin edilmiş olması halinde ilgili hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ancak geçici bir dönemi kapsayan bu düzenleme nedeniyle verilen kararların ise 6352 sayılı Yasanın 84. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesine eklenen 5. fıkrasında öngörülen etkin pişmanlık hükmünden ikiden fazla yararlanamayacağına ilişkin sayı kısıtlaması kapsamında değerlendirilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK" nın 223/4 maddesi uyarınca sanık hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın adli sicile yollanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından "Karar kesinleştiğinde bir suretinin 5352 sayılı Adli Sicil Kanununun 6352 Sayılı Yasa"nın 103. maddesi ile değişik 6/2. maddesi uyarınca mahsus siciline kaydı için adli sicile gönderilmesine" dair bölümün çıkartılmasına karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.