MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Her ne kadar, hükmün açıklanmasına neden olan Gaziantep 9. Sulh Ceza Mahkemesinin 18.03.2014 tarih, 2013/742 Esas, 2014/259 Karar sayılı ilamındaki TCK"nın 106/1 maddesi kapsamında olan tehdit suçu uzlaşma kapsamına alınmışsa da; UYAP üzerinden alınan adli sicil kaydına göre, sanığın denetim süresinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle Gaziantep 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2017 tarih, 2016/492 Esas, 2017/285 Karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1 maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırıldığı, söz konusu ilamdaki suçun uzlaşma kapsamında olan bir suç olmadığı ve 23.11.2007 tarihli uzmanlık raporunda aldatma kabiliyetini haiz olduğu belirtilen suça konu sürücü belgesi aslı dosya arasında bulunup üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde, belgenin aldatma niteliğinin bulunduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
1-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; 03.07.2006 tarihli kolluk tutanağında, ...Caddesi Doğum Evi Kavşağı Minibüs durağında görev ifa edilirken, kimliğini açıklamak istemeyen orta yaşlı bir şahsın ... adına düzenlenmiş sürücü belgesini kaldırım üzerinde bulduğunu beyan ederek polislere verdiği, belge incelendiğinde belgedeki fotoğrafın önceden tanınan ... isimli şahsa ait olduğunun tespit edildiği, adliye binası içinde yakalanan sanık ..."un da sürücü belgesi üzerindeki fotoğrafın kendisine ait olduğunu kabul ettiği belirtilmiş ise de, sanık ..."un, kolluktaki beyanında, sürücü belgesinin kendisine ait olmadığını, üzerinde bulunan fotoğrafın kendisine ait olduğunu, sürücü belgesinde ismi bulunan... isimli şahsın kendisinin kardeşi olan ..."un arkadaşı olduğunu, kendisi ile sadece bir kez karşılaştığını, bundan sonra kendisini hiç görmediğini, sürücü belgesi üzerindeki fotoğrafı ne şekilde temin ettiğini bilmediğini beyan etmesi, sürücü belgesini kaldırımda bulduğunu belirtip polise teslim eden şahsın kimlik bilgisini polise vermemesi ve polis tarafından da kimliğinin tespit edilmemesi, sanığın da suçlamayı kabul etmemesi karşısında; kimlikteki fotoğrafın sanığa suç izafe etmek için sanığın bilgisi dışında sürücü belgesine yapıştırılmış olmasının mümkün olmasına göre, sanığın üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğine ilişkin olarak, mahkumiyetine yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.