MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kaçmaya imkan sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozma üzerine yapılan yargılamada sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazının reddine, ancak;
1) Bozma ilamına uyulduğu halde Yargıtay 9. Ceza Dairesinin “sanığın eyleminin TCK.nun 292/1...2. maddesi kapsamındaki suçu oluşturacağı hukuki durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,” şeklindeki bozma ilamı gereği yerine getirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabul ve uygulamaya göre de;
a) Bozma öncesi verilen ve yalnızca sanıklar tarafından temyiz edilen 13.03.2012 tarihli hükümde 2 yıl 8 ay hapis cezası verilen sanık hakkında 16.12.2014 tarihli karar yönünden sanık tarafından temyiz edilen ve yine aleyhe temyiz bulunmayan hükümde CMK.nun 326/son maddesine aykırı olarak kazanılmış hak gözetilmeden yazılı şekilde 5 yıl hapis cezasına dair hüküm kurulması,
b) Cebir ve tehdit kullanarak atılı suçu işlediği anlaşılan sanık hakkında TCK.nun 294/3. madde ve fıkrası gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 26.12.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.