3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13510 Karar No: 2019/21855 Karar Tarihi: 28.11.2019
Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13510 Esas 2019/21855 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkum olmuştur. İlk temyiz sebepleri reddedilip, hükümler onanmıştır. Ancak, sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebepleri kabul edilmiş, çünkü cezanın alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle sanığın temyiz başvurusu kabul edilerek, mahkeme kararı bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nin 3. maddesi (orantılılık ilkesi), 61. maddesi ve 86/1. maddesi kanun maddeleri kararda geçmektedir.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık ... müdafiinin 22.03.2016 tarihli temyiz başvurusu içeriğine göre; verilen hükmü sadece sanık sıfatıyla temyiz ettiği anlaşıldığından bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede; 1) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Sanığın, katılanı hem ağır (5.) derecede kemik kırığına hem de yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olacak şekilde yaraladığı olayda; birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK"nin 61. maddesi de dikkate alınarak TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel ceza hükmedilirken sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 28.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.