Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16392 Esas 2019/21851 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16392
Karar No: 2019/21851
Karar Tarihi: 28.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16392 Esas 2019/21851 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama suçu davasında, sanığın basit yaralama suçu için uzlaşma kapsamında olmasına rağmen uzlaştırma yapılmadan mahkumiyet kararı verildiği tespit edildiği için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve uzlaştırmanın başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devam edilmesi gerektiği görüşülmüş. Ayrıca, hak yoksunluğu uygulanması sırasında Anayasa Mahkemesi kararının gözetilmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir.
İlgili Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2 maddesi (basit yaralama)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunları)
- 6763 sayılı Kanun ile Değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri (uzlaştırma)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (kararın bozulması)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (kararın bozulması)

3. Ceza Dairesi 2019/16392 E. , 2019/21851 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanığın üzerine atılı müştekiye yönelik 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince basit yaralama suçunun uzlaşma kapsamında bulunduğu ancak soruşturma ve kovuşturma aşamalarında uzlaştırma yapılmadığı anlaşılmakla; sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.