Hukuk Genel Kurulu Esas No: 2015/2569 Karar No: 2015/2223 Karar Tarihi: 30.09.2015
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2569 Esas 2015/2223 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Alanya İş Mahkemesinde işçi alacağı davası olarak açılan davada verilen karar, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuştur. Mahkeme, ilk kararda direnince, direnme kararı da temyiz edilmiştir. İş mahkemesi kararlarına karşı temyiz süresi, İş Mahkemeleri Kanunu'nun değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekteyken, temyiz usul ve işlemlerinde HMK'nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan HUMK'nın hükümleri uygulanmaktadır. İş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de, HUMK'nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gerekmektedir. Ayrıca, temyiz dilekçesi Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak davalı vekiline tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir. Bu nedenle, dosyanın mahkemesine geri çev
Taraflar arasındaki "işçi alacağı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Alanya İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/02/2014 gün ve 2012/180 E. 2014/145 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7 .Hukuk Dairesi"nin 09/07/2014 gün ve 2014/7856 E. 2014/15784 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü: Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır. Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir. Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede; Davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davacı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davalı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir. Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir. S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 30/09/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.