Yargıtay - Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4983 Esas 2019/16862 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4983
Karar No: 2019/16862
Karar Tarihi: 25.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4983 Esas 2019/16862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanıklar hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkum edildi. İlgili kanun maddelerinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunluğu cezalarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Sanıkların hükümleri, tekerrüre esas alınması gerektiği konusunda yanlış değerlendirme yapılmış olsa da, bu durum infaz aşamasında düzeltilebileceği için bozma nedeni yapılmadı. Dosyadaki kanıtlar ve hakimin takdiri ile sanıkların temyiz istemi reddedildi ve hükümler tebliğnameye uygun şekilde onaylandı. İlgili kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi olarak belirtildi.

13. Ceza Dairesi 2019/4983 E. , 2019/16862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, özel belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklardan ...’ün tekerrüre esas alınan ilamında hükümlülüğünün birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında, en ağır cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmemiş ise de, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesinde yer alan “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak miktarın infaz aşamasında belirlenebilecek olması nedeniyle, belirtilen bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.