MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık tarafından verilen 12.06.2015 havale tarihli eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçede; kendisine tebligat yapılmadığının belirtildiği, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nın 311. maddesi uyarınca temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, sanığın yokluğunda verilen 02.04.2014 tarihli kararın bilinen en son adresine tebliğe çıkarıldığı, aynı adreste ikamet eden annesinin tebliğden imtina etmesi üzerine ise muhtara imzası karşılığı bırakıldığı, 7201 sayılı Kanun’un 16. maddesindeki usule uygun olmadığının anlaşılması karşısında, mahkemenin 03.07.2015 tarih, 2013/93 Esas ve 2014/139 Karar sayılı temyizin reddine dair ek kararının kaldırılarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’in temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.