Yargıtay - Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4325 Esas 2019/15015 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4325
Karar No: 2019/15015
Karar Tarihi: 08.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4325 Esas 2019/15015 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edildi ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Sonrasında sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçunu işledi ve hakkında para cezası verildi. Ancak daha sonra kaçakçılık suçu işlediği ortaya çıktı ve hükmün açıklanması gerekti. Anayasa Mahkemesi'nin kararına göre, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerekiyor. Yargıtay, temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verdi. Kanun maddeleri: TCK'nın 191/1 ve 62. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un geçici 7/2 maddesi, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/5. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/4325 E. , 2019/15015 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
İzmir 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.12.2011 tarihli ve 2011/438 E., 2011/802 K. sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 12.01.2012 tarihinde kesinleşmesinin ardından denetim süresi içinde 21.03.2012 tarihinde “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma” suçunu işlediği ve bu suçtan yapılan kovuşturma sonucunda İzmir 6. Sulh Ceza Mahkemesince 17.04.2013 tarihinde TCK"nın 191/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasından çevrili 6.000,00 TL adli para cezasına karar verilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulması nedeniyle önceki hükmün açıklandığı anlaşılmakla;
Hükmün açıklanmasına esas alınan mahkûmiyetin uyuşturucu madde bulundurmak suçuna ilişkin olup, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2 maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi" nedeniyle, öncelikle hükmün açıklanmasına esas alınan bu ilam sebebiyle uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkındaki hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi gerekmekte ise de; sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinde, deneme süresi içinde 19.09.2015 tarihinde işlediği 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun 3/5. maddesine uyan suçtan İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2017 tarihli ve 2016/48 E., 2017/105 K. sayılı ilamı nedeniyle hükmün açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.