5. Ceza Dairesi Esas No: 2012/14234 Karar No: 2014/1176 Karar Tarihi: 10.02.2014
Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/14234 Esas 2014/1176 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, Keban Belediye Başkanı olarak görev yaparken Belediye Zabıta Yönetmeliği 42 ve Belediye İtfaiye Yönetmeliğinin 13. maddelerine aykırı davranarak asli kadrolarının dışında personeli farklı birimlerde görevlendirdi ve maaşlarını eksik ödediği iddiasıyla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet kararı verildi. Ancak daha önce açılmış bir başka davada verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itiraza tabi olduğu ve temyizinin mümkün olmadığı belirtildi. Sanık, temyiz hakkının olduğunu belirten mahkeme kararının da kendisine temyiz hakkı vermediği gerekçesiyle itiraz etti. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun kararına göre, itirazın hem maddi hem hukuki yönden ele alınması ve her yönden hukuka uygunluğunun denetlenerek karar verilmesi gerektiği belirtildi. İncelemede, sanığın personeli asli kadroları dışında farklı birimlerde görevlendirmesi ve maaşlarını eksik ödemesi eylemleriyle görevi kötüye kullanma suçunun zincirleme olacak şekilde sübuta erdiği tespit edildi. Bu nedenle, davaların birleştirilerek görülmesi gerektiği ve mahkumiyet kararının yasal ve yeterli gerekçeyle verilmediği belirtildi. Karar, CMUK'un 321. m
5. Ceza Dairesi 2012/14234 E. , 2014/1176 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2012/133156 MAHKEMESİ : Keban Sulh Ceza Mahkemesi TARİHİ : 29/03/2012 NUMARASI : 2011/66 Esas, 2012/13 Karar SUÇ : Görevi kötüye kullanma
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi; Sanık hakkında katılanların maaşlarını eksik ödediği iddiasıyla açılan davada görevi kötüye kullanma suçundan dolayı 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olup temyizinin mümkün bulunmadığı, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, mahkemenin 13/04/2012 tarihli Ek Kararında “temyiz yoluna başvurulabileceğinin” belirtmesinin sanığa temyiz hakkı da vermeyeceğinden, bu hüküm yönünden sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilip Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 22/01/2013 tarih ve 2012/10-534 Esas, 2013/15 sayılı Kararında da açıklandığı üzere itirazın hem maddi hem hukuki yönden ele alınması ve her yönden hukuka uygunluğu denetlenerek bir karar verilmesi mümkün görüldüğünden incelemenin sanık hakkında kurulan beraet hükmüne yönelik katılanlar M.. D.., A.. T.. ve K.. T.."ün temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Suç tarihinde Keban Belediye Başkanı olarak görev yapan sanığın Belediye Zabıta Yönetmeliği 42 ve Belediye İtfaiye Yönetmeliğinin 13. maddeleri ile 657 sayılı Yasanın temel prensiplerine aykırı olarak belediyede görev yapan zabıta memurları A.. T.., K.. T.. ile itfaiye eri M.. D.. ve diğer mağdurları asli kadrolarının dışında bayındırlık birimi olarak geçen sulama kanalı temizliğinde, kanalizasyon ve içme suyu arızalarında, inşaat işlerinde ve biletçi olarak çalıştırmak suretiyle kişilerin mağduriyetine yol açtığı ve atılı görevi kötüye kullanma suçunun zincirleme olacak şekilde sübuta erdiği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığı halde yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraet kararı verilmesi, Güncel UYAP kayıtlarında yapılan sorgulamada sanık hakkında çalışanların maaşlarının eksik ödenmesinden dolayı Keban Sulh Ceza Mahkemesinin 01/11/2012 tarih 2012/22 Esas, 2012/42 Karar sayılı ilamı ile mahkumiyet kararı verildiği ve vaki temyiz üzerine dosyanın Dairemizin 2013/13831 Esas sırasında kayıtlı bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanığın belediye personelini asli kadroları dışında farklı birimlerde görevlendirmesi ve maaşlarını eksik ödemesi eylemlerinin aynı suç işleme kararı icrası kapsamında gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği, böylece eylemlerin bütün halinde zincirleme görevi kötüye kullanma suçunu oluşturup oluşturmadığının tespiti ve mükerrer mahkumiyete neden olunmaması için davaların birleştirilerek görülmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, katılanlar M.. D.., A.. T.. ve K.. T.."ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.