Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7796 Esas 2019/21834 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7796
Karar No: 2019/21834
Karar Tarihi: 28.11.2019

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7796 Esas 2019/21834 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmekle birlikte, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Aynı dava kapsamında, katılan sanık hakkında hakaret suçundan beraat kararı verilmişken, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararını temyiz etmişken, katılan sanık hakaret suçundan aldığı beraat kararının ve sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmediği belirtilmiştir. Mahkeme, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve uygulamaya göre sanıkların yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin onanmasına karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi, aynı kanunun 231/12. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/7796 E. , 2019/21834 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."in temyiz dilekçesi içeriğine göre, kendisi hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünü sanık sıfatıyla, katılan sanık ..."in ise, sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen beraat kararı ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünü katılan sıfatıyla, kendisi hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmü ise sanık sıfatıyla temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık ..."in, müşteki ..."i kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı gereği itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen beraat hükmü ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü açısından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ... ve katılan ..."in yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.