MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/04/2016 tarih ve 2015/595-2016/260 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının %2 hisse ile şirket ortağı olduğunu, ancak ana sözleşmede ana sermayenin ödenmesine ilişkin hükme aykırı olarak ana sermaye borcunu ödemediği gibi şirketin her türlü ortaklar genel kurul kararlarına da muhalefet ederek şirketin işleyişine zarar verdiğini, ortaklar arasındaki barışı ve huzuru bozduğunu, ortaklar genel kurulunda oy çokluğu ile davalının şirketten çıkarılmasına karar verildiğini ileri sürerek haklı nedenlerin varlığının tespiti ile davalının şirket ortaklığından çıkarılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, sermaye koyma borcu bulunmadığını, ortaklıktan çıkarılma kararının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalıya esas sermaye borcunu ödemesi için ihtar çekilip 7 gün süre verildiği ancak çekilen ihtarın ve verilen sürenin yasaya uygun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, haklı sebeplerle davalının şirket ortaklığından çıkarılması istemine ilişkin olup, 6102 sayılı TTK"nın 621/h. bendi gereğince haklı sebeplere dayalı olarak bir ortağın şirketten çıkarılması amacıyla mahkemeye başvurmak için temsil edilen oyların en az üçte ikisi ve oy hakkı bulunan esas sermayenin tamamının salt çoğunluğu ile genel kurul kararı alınması gerekli olup, davalının ortaklıktan çıkarılmasına ilişkin alınan genel kurul kararında yasada öngörülen nisabın bulunmadığı ve bu nedenle şirketin 20.11.2015 tarihli genel kurul kararının yok hükmünde olduğu gözetilerek davanın bu gerekçeyle reddi gerekirken, mahkemece davalıya çekilen ihtar ve verilen sürenin yasaya uygun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi isabetli olmamış ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK 436. maddesi uyarınca gerekçesi değiştirilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve uygun bulunan hükmün gerekçesi değiştirilerek ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.