Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3410 Esas 2019/13586 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan, 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nun 143. maddesi uyarınca hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle cezanın yarı oranında arttırılması gerekirken 1/6 oranında arttırılması sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 226. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesinin uygulanma ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmemesi, tekerrüre esas alınan ilamı içeren adli sicil kaydının duruşmada sanığa okunduğundan, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."un gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir hata olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Ankara 1 No"lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 05/05/2015 tarih 2015/16442 sayılı yazısı ile sanık hakkındaki tutuklama müzekkeresinin infaz görmediğinin belirtilmesine rağmen sanığın tutuklu kaldığı sürenin cezalarından mahsubuna karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından sanık ..."nın tutuklulukta geçirdiği sürenin cezalarından mahsubuna ilişkin kısımların çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.