11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2290 Karar No: 2018/4159 Karar Tarihi: 04.05.2018
Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2290 Esas 2018/4159 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın 2005 yılında sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmesine karar verdi. Ancak, yapılan incelemede suç tarihinin önceki kararda yanlış yazıldığı ve 16.04.2006 olarak düzeltilmesi gerektiği belirtildi. Sanığa yüklenen suçun cezasının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Bu durumda, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davası düşürüldü.
11. Ceza Dairesi 2018/2290 E. , 2018/4159 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanmak HÜKÜM : Mahkumiyet
Gerekçeli karar başlığında 2005 yılı olarak yanlış yazılan suç tarihinin, suça konu faturaların 2005 yılı Kurumlar Vergisinde kullanılmaları nedeniyle 16.04.2006 olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür. Bozma üzerine yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 04.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.