Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, dava dilekçesinde; davacıya düğünde takılan ziynet eşyalarının evliliğin ilk günlerinde davalı tarafından muhafaza amaçlı müvekkilinden aldığını, fiili birliktelik sona ermesine rağmen, ziynet eşyalarının iade edilmediğini ileri sürerek; toplamda 100.000,00 TL değerindeki ziynet eşyalarının aynen iadesini, olmadığı takdirde yasal faiziyle birlikte değerinin ödenmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, cevap dilekçesinde; davacı tarafın fiili birlikteliği bitirirken ziynet eşyalarının üzerinde olduğunu, ziynet eşyalarını alarak evi terk ettiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece; iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davacı kadının her zaman taşınabilir, saklanabilir ziynet eşyasını alamadan müşterek konutu terk ettiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir. Hükmü, taraf vekilleri süresinde temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir. Davalı vekilinin, temyiz itirazına gelince; davalı tarafın temyiz itirazı, hükmedilen vekalet ücretine yöneliktir. Dava reddedildiğine göre, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına, dava değeri üzerinden nispi vekâlet ücretine hükmolunması gerekirken, maktu vekâlet ücretine hükmolunması doğru değil ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, davalı tarafın bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün 4. bendinde yer alan “1.500 TL” rakamının çıkartılarak yerine “10.400,00 TL” rakamının eklenmesi suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.