Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/83 Esas 2018/2849 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı"nın, 02/01/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’ın TCK’nın 191 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 07/06/2013 tarihli ve 2011/1411 esas, 2012/1752 sayılı ek kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 15/01/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla ...:
1- Sanık hakkında 24/07/2011 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 17/04/2012 tarihli ve 2011/1411 esas, 2012/1752 karar sayılı kararı ile TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği,
2- Sanık hakkındaki denetimli serbestlik dosyasının yükümlülük ihlali gerekçesiyle kapatılması üzerine mahkemece yargılamaya devam edildiği ve Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 07/06/2013 tarihli ve 2011/1411 esas, 2012/1752 sayılı ek kararı ile sanık hakkında TCK"nın 191 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasına hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 05/09/2013 tarihinde kesinleştiği,
3- Daha sonra hükümlünün karar tarihinde askerlik görevini ifa ettiğinden bahisle temyiz dilekçesi verdiği, ancak Yargıtay 20. Ceza Dairesi"nin 22/11/2016 tarihli ve 2015/5348 esas, 2016/6027 sayılı ilamı ile temyiz isteminin süresinden sonra olması nedeniyle reddine karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, Bayburt Askerlik Şubesi Başkanlığının Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesine muhatap 06/12/2013 tarihli ve 2929 sayılı yazısına göre sanığın 24/02/2012 tarihinde askere sevk edildiği ve 25/05/2013 tarihinde terhis olduğunun bildirildiği, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına uyması yönündeki denetimli serbestlik şube müdürlüğünce yapılan ihtar yazısının 11/09/2012 tarihinde tebliğ edildiği, bu durumda sanığın öngörülen süre içerisinde çağrıya uymamasının elinde olmayan sebeplerden kaynaklandığının anlaşılması karşısında, suçun unsurları oluşmadığı cihetle sanığın beraatine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Bakırköy 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 07/06/2013 tarihli ve 2011/1411 esas, 2012/1752 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Kanun yararına bozulması istenilen karara karşı daha önce temyiz kanun yoluna başvurulduğu ve Yargıtay 20. Ceza Dairesi"nin 22/11/2016 tarihli ve 2015/5348 esas, 2016/6027 sayılı ilamı ile temyiz isteminin süresinde olmaması nedeniyle reddine karar verildiği anlaşıldığından, 6572 sayılı Kanun ile değişik Yargıtay Kanunu"nun 27. maddesi hükmü ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu"nun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararı ile 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler 4. maddesinde yer alan "Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır." hükmüne göre, işin incelenmesi Yargıtay 20. Ceza Dairesi"ne ait olmakla, Dairemizin görevsizliğine karar vermek gerekmiştir.
D) Karar:
Açıklanan nedenlere göre; kanun yararına bozma talebinin incelenmesi Yargıtay 20. Ceza Dairesi"nin görevine girdiğinden, Dairemizin GÖREVLİ OLMADIĞINA, dosyanın görevli Yargıtay 20. Ceza Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.