Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7115 Esas 2020/2735 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/7115
Karar No: 2020/2735
Karar Tarihi: 17.12.2020
Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7115 Esas 2020/2735 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tefecilik suçundan dolayı sanığı mahkum etmiştir. Tefecilik suçu, kanunun Topluma Karşı Suçlar başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu bölümünde düzenlenmiş olup suçun mağduru tüm toplumdur. Tefecilik ilişkisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, gerçek anlamda suçun pasif failidir. Ancak tefecilik fiilinin pasif faili konumunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin suçun mağduru olarak kabul edilemeyeceği belirtilmiştir. Kanun koyucu, tefecilik fiilinin aktif failinin kolayca tespitini sağlamak amacıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. Sanık hakkında tefecilik suçundan açılan kamu davalarına suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekinin katılma hakkı olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık müdafiin yokluğunda verilen hükmü müşteki vekilinin temyiz talebinin kabul edilmediği ve sanık müdafiin süresinde yapılmayan temyiz isteminin REDDİNE karar verilmiştir.Kanun Maddeleri: TCK'nın 241. maddesi (tefecilik suçu), CMK'nın 237. maddesi (suçtan doğrudan zarar görmeyen müştekinin katılma hakkı olmaması), 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesi (temyiz için öngörülen yasal süre), 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (süresinde yapılmayan temyiz isteminin reddedilmesi), CMUK'un 317. maddesi (temyiz isteminin reddedilmesi).
