MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi, çeyiz alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Mahkemece, boşanmaya sebep olan olaylarda her iki tarafın da kusurlu oldukları gerekçesiyle kadının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddine karar verilmiş ise de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden davalı erkeğin bağımsız konut temin etmediği ve ailesiyle birlikte yaşamaya zorladığı, davacı kadının ise eşinin askerde olduğu sırada ortak konuttan ayrılıp ailesinin yanına gitmesinin kendisine kusur olarak yüklenemeyeceği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, davacı erkeğin boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu, kadının kusursuz olduğunun kabulü gerekir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK m. 4, TBK. m. 50 ve 52 ) dikkate alınarak, davacı kadın yararına uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak bu talebin reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
2- Davacının çeyiz alacağı davası yönünden mahkemece, “davacının evden ayrıldığı gün onu götüren tanığın beyanlarına göre, davacının yanında eşya götürmediğinin anlaşılması ve davalılar tarafından bu eşyaların davacıya teslim edildiğinin veya götürüldüğünün herhangi bir delille ispat edilememiş olması nedeniyle davacının talebiyle bağlı kalınarak 600 TL çeyiz eşyası alacağının kabulüne” şeklinde karar verilmiş olsa da davacı fazlaya ilişkin hakkını saklı tutmak kaydıyla çeyiz senedinde belirttiği yatak odası takımı 100-TL , salon takımı 100-TL, mutfak takımı 100-TL, beyaz eşya takımı 100-TL, 2 adet yün yatak 100-TL, 3 adet yün döşek 100-TL olmak üzere toplam 600-TL olan bedeli 01.08.2014 havale tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda 5.400-TL olarak belirlenen değer üzerinden ıslah etmiş ve 28.09.2015 tarihinde de harcını tamamlamıştır. Mahkemece bu husus nazara alınmadan, bilirkişi raporunda belirtilen çeyiz alacaklarının bedelinin tümü üzerinden kabulüne karar verilmesi gerekirken, sadece kadının dava dilekçesinde belirttiği miktarla sınırlı kalınarak kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (1.) ve (2.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.06.2017(Salı)