Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13146 Esas 2019/21821 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13146
Karar No: 2019/21821
Karar Tarihi: 27.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13146 Esas 2019/21821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak sanık hakkında başka suçlardan açılan kamu davaları da bulunmaktadır. Şantaj suçu uzlaşma kapsamında olmadığından bu suç için uzlaştırma yapılamaz, kasten yaralama suçu için de uzlaştırma mümkün değildir. Ancak, yapılan yargılama sonunda sanık şantaj suçundan beraat etmiştir. Bu nedenle, kasten yaralama suçu için uzlaştırmanın mümkün olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, sanığın üzerine atılı kasten yaralama suçunu işlemeden önceki kararı tekerrüre esas alınamaz. Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri: 5237 TCK'nin 86/2, 107/2 ve 53. maddeleri, 5271 CMK'nin 253/3. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/13146 E. , 2019/21821 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında müştekiye karşı işlediği iddia olunan 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince "basit yaralama" ve TCK"nin 107/2 maddesi gereğince "şantaj" suçlarından kamu davası açıldığı, şantaj suçunun uzlaşma kapsamında bulunmadığı ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince, kasten yaralama suçu yönünden de uzlaştırmanın mümkün olmadığı; ancak yapılan yargılama sonunda sanığın şantaj suçundan beraat ettiği, bu nedenle CMK"nin 253/3. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, sanığın mahkumiyetine karar verilen ve temyiz incelemesine konu edilen basit yaralama suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla; katılan ile sanık arasında uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.11.2011 tarihli 2009/1824 Esas-2011/1296 Karar sayılı kararının 28.04.2014 tarihinde kesinleştiği, sanığın üzerine atılı kasten yaralama suçunu kararın kesinleşmesinden önce 18.04.2014 tarihinde işlemiş olduğu ve bu ilamın tekerrüre esas alınmayacağı anlaşılmakla, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.