Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12967 Esas 2019/21820 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık ile katılan arasında önceye dayalı husumet olduğu; bu nedenle, olay tarihinde sanığın evinde karşılaştıklarında aralarında kavga yaşandığı, olayda sanığın da basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
2)Adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca sabıkası bulunmayan sanık hakkında; adli sicil kaydında yer alan ve mahkemece tekerrüre esas olduğu kabul edilen Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2009 tarih ve 2008/146 Esas, 2009/31 Karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı TCK’nin 204/1 maddesi gereğince verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının 16.11.2010 tarihinde yerine getirildiği bu tarihinden itibaren 3 yıl geçtikten sonra 10.06.2014 tarihinde sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında, TCK"nin 58/2-b maddesi uyarınca bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağından sanığın hukuki durumunu yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcılarının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.