Mahkemesi : Zonguldak 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/09/2013
Numarası : 2012/45-2013/447

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Davalı temyizi yönünden dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı vekilinin sunduğu temyiz dilekçesinde mahkeme kararının hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair temyiz nedeni bildirilmemiş olması, Dairemizce gerekçeli temyiz dilekçesi sunularak temyiz edilen dosyalarda da temyiz dilekçesinde belirtilen temyiz nedenleriyle bağlı kalınarak temyiz incelemesi yapılıyor olması ile yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re"sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı temyizi yönünden dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı dava dilekçesi ile işverence iş akdinin fesh edildiğini, çalıştığı Sendika İç Yönetmeliği ve TİS gereği ödenmesi gereken 2 adet yıllık izin priminin ve 2007 yılı sendika seçimlerine ait görevlendirme gereği fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının ödenmediğini bildirerek bu alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının talep etmiş olduğu yıllık izin primine ilişkin düzenlemenin 21. dönem TİS ile kaldırıldığını, onun yerine başkaca bir prim getirildiğini ve bu primin davacıya ödendiğini, fazla mesai ve hafta tatiline ilişkin puantaj ve bordro kayıtlarının olmadığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yıllık izin prim alacağının kabulüne, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının ispatlanamadığından reddine kararı verilmiştir.
Uyuşmazlık fazla çalışma yapılıp yapılmadığı ve hafta tatilinde çalışılıp çalışılmadığı noktasındadır. Fazla çalışma yapıldığı ve hafta tatillerinde çalışıldığı olgularının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın ve hafta tatilinde çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir.
Somut olayda dosyada fazla çalışma ve hafta tatilinde yapılan çalışmaya ilişkin belge bulunmadığı anlaşılmakla, bu durumda tanık beyanlarına bakmak gerekecektir. Yargılama esnasında dinlenen davacı tanıklarından M.. D.. “Kongre ve şube seçimlerinde hafta sonları davacı ve diğer personelin çalıştığını”, davacı tanığı M.. Ç.. “2007 ve 2008 yıllarında kongrelerin yapılması nedeniyle hafta içi günlük fazla mesai yapıldığını, hafta sonları da şube kongrelerinin yapıldığını, davacının fazla mesai yaptığını”, davacı tanığı H.. K.. “2007 Şubat ve Mart aylarında genel kurul seçimi döneminde fazla mesai yapıldığını, hafta içi ortalama 3 saat fazla mesai yapıldığını, hafta sonları da tam gün çalışıldığını” beyan etmişlerdir. Bu durumda davacının fazla çalışma yaptığı, dava konusu dönemde hafta tatilinde çalışmak suretiyle hafta tatili alacağına hak kazandığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının mahkemece alınan son bilirkişi raporuna göre tahsiline karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.