Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 07.22 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki aracıyla meskun mahalde, bölünmüş, tek yönlü akan, 3 şeritli, düz, eğimsiz, 10 metre genişliğinde, kavşaksız, geçitsiz, görüşe engel herhangi bir cisim bulunmayan, asfalt kaplama, hız sınır limiti 50 km olan, zemini ıslak-nemli yolda seyri sırasında, havanın yağışlı olması nedeniyle direksiyon hakimiyetini kaybederek istikametine göre yolun solunda bulunan önce orta refüje, sonra da aynı yerdeki ağaçlara çarparak tek taraflı trafik kazası yaptığı, kaza sonucu araçta yolcu olarak bulunan ..."in olay yerinde hayatını kaybettiği, kaza tespit tutanağı ve bilirkişi raporuna göre sanığın hızını, yol ve hava durumunun gerektirdiği şartlara uydurmayarak asli ve tam kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; ölen mağdurun yakınlarının soruşturma aşamasında sanıktan şikayetçi olmadıkları, sanığın pişmanlık gösterdiği, lehe hüküm talebinin olduğu anlaşıldığından, dosya kapsamıyla uyuşmayan gerekçe ile, TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.