MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş akdine haksız ve bildirimsiz son verildiğini, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, resmi tatillerin tümünde çalıştığını, dini bayramların sadece ilk günü çalışmadığı halde ücretinin ödenmediğini öne sürerek ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, 3 aylık ücret alacağı ve yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının sağlık sebepleri ile sözleşmesini kendisinin fesih ettiğini, fazla çalıştığı aylarda mesai ödemesi yapıldığını, davacının bu tutarları ihtirazı kayıt koymadan tahsil ettiğini, bu nedenle bu aylara ilişkin fazla mesai alacağının bulunmadığını, çalıştığı diğer aylarda ise fazla mesaisinin olmadığını, Etiyopya şantiyesinde resmi ve dini bayramlarda çalışma yapılmadığını, ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda yıllık izin ücreti talebinin reddine, talep edilen diğer alacak taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davacı davalı işyerinde iş makinası operatörü olarak çalışmıştır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işin niteliğine göre ve tanık beyanları dikkate alınarak; davacının haftada 7 gün 05.00-21.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile günde 14,5 saat çalışarak 101,5 saat çalışıldığının tespiti ile haftada 56,5 saat fazla mesai yapıldığı kabul edilmiştir. Dosya kapsamında dinlenen davacı tanığı ... “haftanın yedi günü bazen sabah saat 05:00 de başlayıp akşam 21:00 e kadar çalışıyorduk. Normalde saat 08:00 den 07:00 ye kadar çalışıyorduk." şeklinde beyanda bulunmuştur.
Öncelikle davacı tanığının “ bazen 05.00-21.00 saatleri arası çalışırdık” şeklinde ki beyanı sürekli bir çalışmayı ifade etmeyip davacının iş yerindeki çalışma sisteminin 05.00-21.00 saatleri arasında olduğunun ispatlandığı sonucuna götürmez. Dosya kapsamı ve tanık beyanına göre davacının haftada 7 gün 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığı anlaşıldığından fazla çalışma alacağı buna göre hesaplanmalıdır.
Ayrıca davacı tarafından imzalanmış taahhütname başlıklı belgede fazla çalışma ücretinin davacının ücretine dahil olduğu kabul edilmiştir. Sözleşmelerde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğunun kabul edildiği durumlarda yıllık 270 saat fazla çalışmanın aylık ücret kapsamında olduğu kabul edilmektedir. Dosya içeriğine göre, davacının fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanırken yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin mahsup edilmemesi hatalıdır.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.