Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4210 Esas 2019/14977 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4210
Karar No: 2019/14977
Karar Tarihi: 08.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4210 Esas 2019/14977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Olayda, mağdurun olay günü alışveriş merkezinin otoparkına kapılarını kilitleyerek park ettiği otomobilinin çalınması üzerine, sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek, suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu yerine, aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılmıştır. Bu yanılgı, her iki bendteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmemiş ve hüküm mahkemece bozulmuştur. Sanığın temyiz itirazları üzerine, sanığın adli sicil kaydına esas Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2009 gün ve 2007/936 Esas, 2009/1638 Karar sayılı ilamına konu kasten yaralama suçu nedeniyle hükmolunan 5 ay 7 gün hapis cezasının mükerrerliğe esas alınmasına karar verilerek hüküm düzeltilmiş ve onanmıştır.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 142/1-e maddeleri; 5275 sayılı Yasa'nın 108/2. maddesi; 1412 Sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/4210 E. , 2019/14977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun olay günü alışveriş merkezinin otoparkına kapılarını kilitleyerek park ettiği otomobilini çalan sanığın eyleminin, suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında mükerrirliğe esas alınan Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2009 gün ve 2007/936 Esas, 2009/1638 Karar sayılı ilamında aynı suçtan iki ayrı hükümlülük bulunmasına karşın, 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün mükerrirliğe esas alınması gerekirken, bunlardan hangisinin tekerrüre esas alındığının kararda açıkça gösterilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK"nun 321.maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasına “sanığın adli sicil kaydına esas Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/12/2009 gün ve 2007/936 Esas, 2009/1638 Karar sayılı ilamına konu kasten yaralama suçu nedeniyle hükmolunan 5 ay 7 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün mükerrirliğe esas alınmasına” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.