Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2959 Esas 2019/14976 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2959
Karar No: 2019/14976
Karar Tarihi: 08.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2959 Esas 2019/14976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık olayında sanıklardan birinin suçunun kanıtlanamayacağı gerekçesiyle beraat kararı verilmesi gerektiği, diğer sanığın ise suça ilişkin delillerin birlikte değerlendirilmesi sonucu hırsızlık suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak, hükümlerin uygulanacak kanun maddelerine dair bazı hatırlatmalar yapılmıştır:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın eyleminin TCK\"nın 144/1-b maddesinde düzenlenen alacağın tahsili amacıyla hırsızlık suçunu oluşturduğu, bu nedenle yazılı şekilde TCK\"nın 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği açıklanmıştır.

2. Ceza Dairesi 2019/2959 E. , 2019/14976 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ...’in tüm aşamalarda üzerine atılı suçu kabul etmemesi ve dosya içerisinde yer alan CD kayıtlarında da eşkal bilgilerinin belli olmaması karşısında; diğer sanık ...’in suç atma niteliğindeki ve aşamalarda değişen ifadeleri dışında mahkûmiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden sanık ...’in atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Dosya kapsamı ve oluşa göre; tanık Rehan adına kayıtlı olup bir süre sanık ... tarafından kullanıldıktan sonra katılana satılan ... plakalı suça konu aracın, sanık tarafından olay günü düz kontak yapılarak çalınması şeklinde gerçekleşen somut olayda; sanığın aşamalarda aracı tanık Rehan’dan atıl vaziyette iken tamir ettirerek haricen satın aldığını, üzerinde haciz işlemi olduğu için devrini yapamadığını, sonrasında aracı katılana da haricen sattığını aralarında senet düzenlediklerini, katılanın ödeme yapmaması üzerine senetleri anlaşarak iptal ettiklerini ancak katılanın aracı iade etmemesi üzerine düz kontak yaparak bulunduğu yerden aldığını savunduğu, katılanın da haricen satış ve senetlerin iptali olaylarını doğruladığı, tanık Rehan’ın aracı sanık ...’nın tamir ettirdiğini ancak ödemede bulunmadığını ifade ettiği, sanığın ayrıca icra dairesine 1.200,00 TL tutarında ödeme yaptığına dair belge sunduğu hususları dikkate alındığında; tüm ifadeler ve deliller birlikte değerlendirildiğinde sanık ...’in eyleminin TCK"nın 144/1-b maddesinde düzenlenen hukuki ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde TCK"nın 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı hükümlerin isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.