MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının iş akdinin haksız olarak feshedildiği tarihe kadar davalı şirketin Bilkent Üniversitesi kampüsünün nizamiye kısmında güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş akdinin gece nöbeti esnasında uyuması nedeniyle feshedildiğini, bu nedenle iş akdinin 4857 Sayılı Kanunun 25/2-e gereği haklı neden ile feshedildiğini, ödenmeyen yıllık izin ücreti bulunmadığını, sair ücretlerinin ise ödendiğini beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda iş akdinin işverence haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle fazla mesai ücret talebinin kabulüne, diğer taleplerin ise reddine karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen alacakların ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Somut olayda davacı tanıkları iş yerinde iki vardiya halinde çalıştıklarını, birinci vardiyanın 08.00-18.00, ikinci vardiyanın ise 18.00-08.00 saatleri arasında olduğunu, iki gün gündüz, iki gün gece ve iki gün izin olarak çalıştıklarını beyan etmişlerdir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 2 günü 08:00-18:00, diğer 2 günü 18:00-08:00 saatleri arasında çalıştığı, davacının 2 gün hesaplanan 10 saatlik çalışması boyunca Yargıtay içtihatları gereği en az 1 saat ara dinlenmesi kullandığı kabul edildiğinde 9 saat çalıştığı, diğer 2 gün ise hesaplanan 14 saatlik çalışması boyunca en az en az 1,5 saat ara dinlenmesi kullandığı kabul edildiğinde 12,5 saat çalıştığı, davacının haftalık çalışmasının 43 saat olarak tespit edildiği, normal hesaplama yönteminde haftalık 45 saatlik çalışması olmadığı, ancak 4857 sayılı Kanun gereği günlük 11 saati aşan çalışmalar her halükarda fazla çalışma olarak kabul edileceğinden, davacının haftalık fazla çalışması 3 saat olarak tespit edilmiştir.
Davacının gece vardiyasında çalıştığı 18.00-08.00 saatleri arasında mesaide olduğu gün çalışmasının 7,5 saati geçtiği sabittir. Bu durumda, gece çalışmalarında haftalık çalışma süresi kırk beş saati geçmese dahi günlük yedi buçuk saatin üzerindeki çalışmaların fazla mesai kabul edilmesi gerektiği gözetilerek kanuni ara dinlenme süreleri dışlandıktan sonra davacının haftalık fazla mesaisi belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.