Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etmek
Hüküm : Halil Tuncay yönünden; 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 220/7 maddesi, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, TCK"nın 62, 58/7-9, 53, 63. maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Diğer sanıklar yönünden 5237 sayılı TCK"nın 314/2 maddesi, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezasına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen ve sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçuna ilişkin kesin, diğer sanıklar yönünden ise temyizi kabil olarak verilen hükümlere karşı sanık ... müdafiinin 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29.

maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen sürede ve diğer sanıklar yönünden olağan süresi içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Toplanan deliller suçun sübuta erdiği hususunda vicdani kanaatin oluşması için yeterli olup, şüpheye yer bırakmamış olması karşısında; sanık ...’ün ByLock kullanıp kullanmadığının tespiti için ayrıntılı ByLock tespit değerlendirme raporunun beklenmemesi sonuca etkili bulunmamıştır.
1- Sanıklar ... ve ... hakkında hükmolunan hapis cezalarına ilişkin temyiz başvuruları yönünden;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davalarının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... haklarında kurulan hükümlerle ilgili olarak;
A- Sanıklar ..., ... ve ... yönünden;
Ayrıntıları Dairemizin 2019/10003 E. - 2020/6536 K. sayılı kararında açıklandığı üzere somut olay değerlendirildiğinde,
Silahlı terör örgütü üyeliği suçundan yargılanan ve kovuşturma aşamasında kendilerinin seçtikleri müdafileri bulunmadığı gibi CMK"nın 156. maddesi uyarınca da re"sen müdafii de görevlendirilmeyen sanıklara, Anayasanın 36. ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesinin zorunlu sonucu olarak CMK"nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca müdafii görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma haklarının kısıtlanmasını netice verecek biçimde müdafileri hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükümleri kurulmak suretiyle CMK 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
B-Sanık ... yönünden;
Sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Takdiri indirim nedeni olarak; failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası

etkileri gibi hususların göz önünde bulundurulması gerektiği gözetilmeden geçmişte hakkında herhangi bir suç kaydı ve sabıkası bulunmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı da tespit edilemeyen sanık hakkında lehe indirim kriteri olarak öngörülen “cezanın geleceği üzerindeki olası etkisi” kavramına yanlış anlam yüklenerek ve kişisel değerlendirme içermeyen “cezanın sosyal adaleti” gibi yasal olmayan gerekçe ile TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
C- ... yönünden;
a. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.09.2017 tarih, 2017/16-956 Esas ve 2017/370 sayılı kararı ile onanarak kesinleşen, Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 sayılı kararında; "Bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bir suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının her türlü şüpheden uzak kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olacağı"nın kabul edildiği gözetilmekle,
ByLock kullanıcısı olduğunu kabul etmeyen sanığın ByLock uygulamasını kullandığına dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında, ilgili birimlerden ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının ve Emniyet Genel Müdürlüğü KOM Daire Başkanlığının temyiz aşamasında dosyaya gönderdiği anlaşılan veri inceleme raporu ile ilgili olarak, bu rapora dayanak teşkil eden garson adlı gizli tanığın daha önce hakim huzurunda alınan ifade tutanağı ile CMK"nın 134. maddesine göre alınan hakimlik kararı ve varsa ayrıntılı analiz raporunun soruşturmayı yürüten Ankara Cumhuriyet Başsavcılığından araştırılıp temin edilmesi, ayrıca UYAP"ta bulunan örgütlü suçlar bilgi havuzunda araştırma yapılarak sanık hakkında herhangi bir beyan bulunup bulunmadığı tespit edilip var ise temin edilerek CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada okunup tartışılmasından ve gerektiğinde bu şahısların usulüne uygun olarak tanık sıfatıyla dinlenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yetersiz belgelere dayanarak eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
b. Kabul ve uygulamaya göre de;
Takdiri indirim nedeni olarak; failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususların göz önünde bulundurulması gerektiği gözetilmeden geçmişte hakkında herhangi bir suç kaydı ve sabıkası bulunmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı da tespit edilemeyen sanık hakkında lehe indirim kriteri olarak öngörülen “cezanın geleceği üzerindeki olası etkisi” kavramına yanlış anlam yüklenerek ve kişisel değerlendirme içermeyen “cezanın sosyal adaleti” gibi yasal olmayan gerekçe ile TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
D- Sanık ... yönünden;
a. Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesinin 5271 sayılı CMK’nın 280/1-e maddesi gereğince duruşma açıp sonucuna göre aynı Kanun maddesinin 2. fıkrası


gereğince İlk Derece Mahkemesi hükmünü kaldırarak yeniden hüküm kurması gerekirken, kanun maddesine yanlış anlam yüklenerek duruşma açılmaksızın evrak üzerinde İlk Derece Mahkemesince beilrlenen cezanın “3 yıl 1 ay 15 gün” den "1 yıl 13 ay" hapis cezasına indirilmesi,
b. Kabul ve uygulmaya göre de;
aa.Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından onanarak kesinleşen Dairemizin İlk Derece Mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 esas, 2017/3 karar sayılı kararında "bylock iletişim sisteminin FETÖ/PDY silahlı terör örgütü mensuplarının kullanmaları amacıyla oluşturulan ve münhasıran bu suç örgütünün bir kısım mensupları tarafından kullanılan bir ağ olması nedeniyle; örgüt talimatı ile bu ağa dahil olunduğunun ve gizliliği sağlamak için haberleşme amacıyla kullanıldığının, her türlü şüpheden uzak, kesin kanaate ulaştıracak teknik verilerle tespiti halinde, kişinin örgütle bağlantısını gösteren delil olduğu"nun kabul edildiği dikkate alınarak,
Bylock kullandığını kabul etmeyen sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığına dair delilin atılı suçun sübutu açısından belirleyici nitelikte olması karşısında; temyiz aşamasında gelen sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna ilişkin ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının CMK"nın 217. maddesi uyarınca duruşmada okunup tartışılmasından sonra sanığın eyleminin silahlı terör örgütüne üye olmak suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılmasında zorunluluk bulunması,
bb. Silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan temel ceza tayin edilirken “TCK"nın 314/3 ve 220/7. maddelerinin delalet maddesi olarak gösterilmemesi,
cc. Silahlı terör örgütüne üye olma suçu temadi eden suçlardan olup yakalama ile temadi kesileceğinden, suç tarihinin “12.04.2016” yerine İlk Derece Mahkemesi gerekçeli karar başlığında “31.05.2016” ve Bölge Adliye Mahkemesi karar başlığında ise “15.12.2014” şeklinde gösterilmesi;
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanıklar ..., ... ve ... yönünden sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerle BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden sanık ...’ın CMK’nın 307/5. maddesi gereğince kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Hatay 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.