Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4327 Esas 2018/2820 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4327
Karar No: 2018/2820
Karar Tarihi: 21.03.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/4327 Esas 2018/2820 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği karara göre, sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Ancak, tedbire ilişkin kararın sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediği ve bu nedenle kesinleşmediği tespit edildi. Bu sebeple sonraki verilen kararın da yok hükmünde olduğuna karar verildi. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin 2. fıkrasına göre uygulanan denetimli serbestlik tedbirine itiraz edilmesi gerektiği belirtildi. Maddede yapılan son düzenlemeyle birlikte, itiraz kanun yoluna tabi olan denetimli serbestlik kararlarına da itiraz edilebilmektedir. Kanun maddesi ise 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ile eklenen son cümledir.

10. Ceza Dairesi 2013/4327 E. , 2018/2820 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ... Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
04/07/2010 tarih 2009/149 esas ve 2010/342 karar sayılı denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığın “... Mah. ... Cad. ... Sok.No:39 ...” adresine tebliğe çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın sanığın belirtilen adreste tanınmadığı ve sokakta 39 numaranın bulunmadığı gerekçesiyle iade edildiği, iade üzerine kararın bu kez aynı adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 31.01.2011 günü tebliğ edildiği, ancak 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği, dosyada bulunan 08.06.2010 tarihli yakalama evrakına göre sanığın bilinen en son adresinin “... Bulvarı ... Mah. 288.... Sok. No:1 ...” olduğu anlaşıldığından, sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyen kararın kesinleşmediği, bu nedenle daha sonra verilen 20/04/2012 tarihli kararın yok hükmünde olduğu, sanığın 10.08.2012 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 04/07/2010 tarihli denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785 - 2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 21/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.