Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10151 Esas 2019/16807 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10151
Karar No: 2019/16807
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/10151 Esas 2019/16807 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını değerlendirdi. Ancak kararın suça sürüklenen çocuğun hak yoksunluğuna karar verilemeyeceğini gözetmeyerek hatalı olduğu belirlendi. Bu nedenle karar bozuldu ve yeniden yargılama yapılmadan kararın düzeltilerek onaylanması kararı verildi.
İlgili kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 maddesi (hak yoksunluğu),
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/4 maddesi (çocukların hakları hakkında özel hükümler).

13. Ceza Dairesi 2019/10151 E. , 2019/16807 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içinde yer alan 26/03/2015, 21/04/2015, 14/05/2015, 02/07/2015 tarihli oturum ve hükmün açıklandığı 03/09/2015 günlü oturumda suça sürüklenen çocuğun 18 yaşını tamamlamadığı gözetilmeden duruşmanın kapalı yerine açık yapılması ve hükmün de açık duruşmada tefhim edilmesi telafisi olanaklı olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 53/4. maddesi gereğince 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesine ilişkin bölümlerin ” çıkartılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.