Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2777 Esas 2019/13569 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2777
Karar No: 2019/13569
Karar Tarihi: 04.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2777 Esas 2019/13569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum olmuştur. Temyiz edilen hükümler reddedilmiştir. Dosya incelenerek sanığın temyiz nedenleri kabul edilmemiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1 maddesi kapsamında konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezasının alt sınırının 6 ay hapis olduğu belirtilirken, hükümde temel cezanın 4 ay hapis olarak tayin edilmesi nedeniyle sanık hakkında eksik ceza tayini yapıldığı ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararı kapsamında infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtilmiştir. Kararda, dosya ve duruşma tutanaklarına, toplanan kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine atıfta bulunulmuştur. Kanunlar ise; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1 maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 148/4 ve 232/2 fıkralarıdır.

17. Ceza Dairesi 2019/2777 E. , 2019/13569 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/1 maddesine konu konut dokunulmazlığının ihlali suçunun cezasının alt sınırının 6 ay hapis olmasına rağmen hükümde bu suça ilişkin temel cezanın 4 ay hapis cezası olarak belirlenmesi sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, sanığın soruşturma aşamasında 07/03/2015 tarihinde kollukta ifadesinin alınmasına rağmen sanığın soruşturma aşamasında ifadesinin alınmadığından bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 148/4 maddesine aykırı olarak söz konusu ifadenin sanığa sorulmaması, sonuca etkili olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı CMK"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçların işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."ın gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir hata olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 04/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.