Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1625 Esas 2018/4135 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1625
Karar No: 2018/4135
Karar Tarihi: 03.05.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1625 Esas 2018/4135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın Vergi Usul Kanununa Muhalefet suçuyla mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Ancak bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda, suçun zamanaşımına uğradığı anlaşılmıştır. Bu nedenle kamu davası düşürülmüş, sanık hakkında ceza verilmemiştir. Kararda, suçun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu kanun maddeleri de belirtilmiştir. Bu kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4 maddeleri ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/1625 E. , 2018/4135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 03.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.