Kasten yaralamaya teşebbüs ve silahla tehdit suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 35, 106/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 1.500,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulmasına dair Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2008 tarihli ve 2006/486 esas, 2008/301 sayılı kararının 06/06/2008 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 19/10/2011 tarihinde kasıtlı olarak işlediği suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucunda hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e, 35, 106/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 1.500,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/11/2015 tarihli ve 2015/383 esas, 2015/494 sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/06/2020 gün ve 2020/48193 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, adı geçen sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildikten sonra, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verildiği Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2008 tarihli ve 2006/486 esas, 2008/301 sayılı kararında sanık olan şahsın, 15/05/1974 doğumlu, ... kimlik numaralı ... olduğu, hükmün açıklanmasına neden olan ve ihbar edilen Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/06/2015 tarihli ve 2012/201 esas, 2015/124 sayılı kararı ile mahkûmiyetine hükmedilen şahsın ise 01/09/1976 doğumlu, ... kimlik numaralı ... olduğu anlaşılmakla, denetim süresi içinde işlenen suçun sanığı ...’ın aynı isimli farklı bir kişi olduğu gözetilmeden, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs ve silahla tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, Mardin 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2008 tarihli ve 2006/486 esas, 2008/301 sayılı kararının 06/06/2008 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 19/10/2011 tarihinde kasıtlı olarak işlediği suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucunda hükümlerin açıklanmasına, 5237 sayılı Kanun’un 86/2, 86/3-e, 35, 106/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 1.500,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık ..."ın açıklanan hükümleri temyiz etmesi üzerine Dairemizin 13/11/2019 tarih, 2019/6026 esas ve 2019/17763 sayılı kararı ile silahla tehdit suçu yönünden bozulduğu, kasten yaralamaya teşebbüs suçu yönünden ise kararın kesin nitelikte olması nedeniyle ancak kanun yararına bozma yoluna gidilebileceğinden bahisle temyiz isteğinin reddine karar verildiği, silahla tehdit suçu yönünden temyiz incelemesinden geçerek bozma kararı verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma yoluna sadece kasten yaralamaya teşebbüs suçu yönünden gidilebileceği anlaşılmakla, Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 30/01/2019 gün ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre işin incelenmesinin Yüksek 3. Ceza Dairesi"nin görevine girdiği anlaşıldığından, Dairemizin görevsizliğine dair aşağıdaki şekilde karar vermek gerekmiştir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma talebinin içeriğine, ihbarname tarihine, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 30/01/2019 gün ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre, sanık hakkında, TCK"nın 86/2, 86/3-e, 35. maddeleri kapsamında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulmuş bulunmakla, işin incelenmesinin, Yüksek 3. Ceza Dairesi"nin görevine girdiği anlaşıldığından, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daire"ye GÖNDERİLMESİNE, 26/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.