MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/05/2016 tarih ve 2016/127-2016/265 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 01/02/2016 tarihinde müvekkil bankada döviz alım işlemi yaparken 5.000 TL eksik ödeme yaptığını, davalının gişe görevlisine 7.140 USD ile 930 EURO alacağını beyan ettiği, gişe görevlisinin davalıya 24.333 TL ödemesi gerektiğini bildirdiği ancak davalının gişe görevlisine 18.000 TL vermesine rağmen sözlü olarak 23.000 TL veriyorum diyerek parayı uzattığını, devamında küsurat olan 1.333 TL daha verdiğini, davalının gişe görevlisine toplamda 24.333 TL vermesi gerekirken 5.000 TL eksik ödeme yaparak 19.333 TL verdiğini, akşam saatlerinde 5.000 TL açık olduğunun tespit edildiğini, davalıya durumun izah edildiğini, ancak davalının talebi kabul etmediğini, bu hususun kamera kayıtları, işlem dekontları ve para sayma makinesi dökümlerinden anlaşıldığını ileri sürerek eksik ödenen 5.000 TL"nin işlem tarihi olan 01/02/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; işlem sonrası banka memuru tarafından, 01/02/2016 tarihli 1333954 nolu 930 Euro"nun 3.013,20 TL karşılığında satıldığına dair dekont ile aynı tarihli 1333953 nolu 7.140 Dolar"ın 21.320,04 TL"ye satıldığına dair dekontlar düzenlendiği, kesin delil mahiyetindeki bu dekontlar karşısında, kamera kayıtları ve para sayma makinesi dökümlerinin davalının eksik ödeme yaptığını ispata yeterli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.