Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4693 Esas 2019/14943 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4693
Karar No: 2019/14943
Karar Tarihi: 07.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4693 Esas 2019/14943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık olayı ile ilgili verilen hükümde, sanığa verilen cezanın bazı maddelerinin artırılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında tekerrüre esas alınan cezaların en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği göz önünde bulundurulmadan hüküm verilmiş. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ancak aynı Kanun'un ilgili maddesine göre düzeltme yapılmış ve infaz rejimi belirlenmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c ve 53. maddelerine değinilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/4693 E. , 2019/14943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içerisinde bulunan 26.03.2014 tarihli CD izleme tutanağına göre, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanığa verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının, tüm hükümler yönünden uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/590 Esas – 2012/245 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2 2011/590 Esas – 2012/245 Karar sayılı ilamındaki, 5237 Sayılı TCK nun 142/1-b maddeleri uyarınca verilmiş 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.