Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/17907 Esas 2015/6307 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, müdahalenin men"i ve maddi zararın tazmini istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
5909 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 22. maddesinde "Geçiş hakkı; elektronik haberleşme hizmeti vermek amacıyla, her türlü elektronik haberleşme alt yapısını ve bunların destekleyici ekipmanlarını, kamu ve/veya özel mülkiyete konu taşınmazların altından, üstünden, üzerinden geçirme ve bu alt yapıyı kurmak, değiştirmek, sökmek, kontrol, bakım ve onarımlarını sağlamak ve benzeri amaçlarla söz konusu mülkiyet alanlarını bu Kanun hükümleri çerçevesinde kullanma hakkını kapsar.", 30. maddesinde "Bu Kanunda öngörülen faaliyetlerin gerektirmesi halinde, kişilerin özel mülkiyetinde bulunan taşınmazlar hakkında 4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununda belirtilen esaslar dahilinde kamulaştırma yapılır..." düzenlenmiştir.
Belirtilen maddelere göre özel şahıslara ait olan taşınmazlarda bu kanunda belirtilen hakların kullanılması kamulaştırma suretiyle mümkündür. Somut olayda davalı tarafından yapılmış herhangi bir kamulaştırma işlemi bulunmamaktadır. 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun geçici 6. maddesi gereğince de kamulaştırma işlemi yapılmadan bir taşınmaza el atılması halinde zarar (taşınmazın bedeli) istenebileceği gibi münhasıran müdahalenin men"i ve verilen zararın tazmini de istenebilir. Buna göre davacı tarafından kamulaştırma bedeli istenilmeyip binaya verilen zararın tazmini ve müdahalenin men"i istenildiğine ve usulüne uygun bir kamulaştırma işlemi de yapılmadığına göre mahkemece müdahalenin men"ine de karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 20.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.