14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/11951 Karar No: 2017/850 Karar Tarihi: 21.02.2017
Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11951 Esas 2017/850 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm kurulmasını gerektiğini kabul ederken, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunda teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için sanığın eylemini tamamlayamamış olması gerektiği halde, sanığın eylemini tamamlamasına engel teşkil eden bir sebep bulunmadığına karar verdi. Dolayısıyla, suçun icra hareketlerinden vazgeçmediği düşünülerek sanık hakkında yanlış suç vasfı tayini yapıldı. Bu nedenle, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm verilmesi gerektiğine karar verildi. Mahkeme, bu kararını 5237 sayılı TCK'nın 36. maddesi uyarınca aldı. Kanun maddesi, cinsel istismar suçlarının cezalandırılmasına yönelik genel hükümler içermektedir.
14. Ceza Dairesi 2016/11951 E. , 2017/850 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunda teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için sanığın işlemeyi kastettiği suçla ilgili icra hareketlerine doğrudan doğruya başlayıpta elinde olmayan nedenlerle eylemini tamamlayamamış olması gerektiği halde, olayda taraflar dışında kimsenin bulunmadığı evde mağdurenin aşılabilir mukavemeti dışında, sanığın eylemini tamamlamasına engel teşkil eden bir sebep bulunmadığı, izin vermemesi nedeniyle sanığın cinsel organını mağdurenin vajinasına ve anüsüne sokmadığı, buna göre suçun icra hareketlerinden gönüllü vazgeçtiğinin kabulü ile 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesi uyarınca çocuğun basit cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması gerektiği nazara alınmadan suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.