Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3430 Esas 2019/14937 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3430
Karar No: 2019/14937
Karar Tarihi: 07.10.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3430 Esas 2019/14937 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık mala zarar verme suçundan adli para cezasına ve hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmüne çarptırılmıştır. Ancak, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici madde gereği doğrudan hüküm olunan adli para cezasına yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca, hırsızlık suçu için öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilebileceği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir:
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin bu maddeye ilişkin kararı

2. Ceza Dairesi 2019/3430 E. , 2019/14937 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.