Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/751 Esas 2016/2310 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı-karşı davalı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı-karşı davacı ... aleyhine 12/01/2011 gününde verilen dilekçe ve davalı-karşı davacı ... vekili Avukat ... tarafından davacı-karşı davalı ... aleyhine 10/03/2011 gününde verilen karşı dava dilekçesi ile manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece asıl ve karşı davanın reddine dair verilen 06/03/2014 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı-karşı davacı vekili, duruşmasız olarak incelenmesi de davacı-karşı davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 23/02/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine taraflardan kimsenin gelmediği görüldü, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşı davalı ..."ın tüm, davalı-karşı davacı ..."ün aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalı-karşı davacı ..."ün diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava ve karşı dava, kişilik haklarının ihlali nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, dava ve karşı davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Mahkemece, her iki davada manevi tazminat isteminin tümden reddine, vekille temsil edilen karşı taraf yararına nispi vekalet ücretine ve yargılama giderinin karşı taraftan tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10/3 maddesi uyarınca; manevi tazminat davasının tümden reddi halinde tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre maktu vekalet ücretine hükmedilmelidir. Mahkemece, reddedilen manevi tazminatlar yönünden karşı taraf yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir. Yine davayı kaybeden tarafın yaptığı yargılama giderlerinden karşı taraf sorumlu tutulamaz.
Kararın açıklanan bu nedenlerle bozulması gerekir ise de, anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden ve davacı-karşı davalı vekili de bu hususu açıkça temyize getirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle, hüküm fıkrasının 5. bendinde yer alan "3.000,00" rakamlarının çıkartılarak yerine "1.500,00" rakamlarının yazılmasına ve yine 6. bendinin tamamen çıkartılarak yerine "Esas dava yönünden davacı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına" cümlesinin yazılmasına, davacı-karşı davalının tüm, davalı-karşı davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimiyle ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacı-karşı davalıya yükletilmesine, davalı-karşı davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.