MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 23/06/2016 tarih ve 2015/40-2016/610 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 31 Mayıs - 3 Haziran 2012 tarihleri arasında Tüyap"ta düzenlenen fuarda sergi, teşhir ve ithalat amacıyla Polonya"da faaliyet gösteren bir firmadan üç kap makine ithal ettiğini, söz konusu makinelerin Polonya-Türkiye-Polanya arasındaki nakliye işinin davalı firma tarafından yapıldığını, fuarın sona ermesine müteakip malzemelerin bir kısmının ithali bir kısmının geri gönderilmesi sırasında 13.06.2012 tarihinde davalının Çatalcada"ki antreposunda yapılan kontrolde otomatik kesim makinesinden oluşan bir kap malzemenin fuar sonrası antrepoya nakli sırasında hasar gördüğünün tespit olunduğunu, yapılan inceleme neticesinde hasar bedelinin 7.781,59 TL olduğunun anlaşıldığını, hasarın müvekkil şirket tarafından 19.06.2012 tarihinde giderilerek makinenin yurt içi satış işlemlerinin yapıldığını, hasar bedelinin davalıdan talep edilmesine karşın davalının ödeme yapmadığını ileri sürerek 7.781,59 TL"nin 19.06.2012 tarihinden itibaren işleyecek reeskont avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkiliyle davacı arasında iddia edildiği gibi bir taşıma ilişkisinin bulunmadığını, dava konusu malzemenin fuar sonrası müvekkilince taşınmadığını, müvekkilinin dava konusu malzeme ile ilişkisinin 05.06.2012 tarihinde malzemenin antreposundan sağlam olarak teslimiyle sona erdiğini, dava konusu eşyaların taşıma işleminin ... ve Gümrük Müşavirliği A.Ş. tarafından gerçekleştirildiğini, hasar miktarının usulüne uygun şekilde belirlenmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonrasında, tüm dosya kapsamına göre; Davalı şirketin CMR Konvansiyonu 17/1. maddesi uyarınca malları teslim aldığı ve teslim edilinceye kadar, bunların tamamen veya kısmen kaybından ve vuku bulacak hasardan sorumlu olduğu, davalı taşıyan tarafından ihtirazı kayıtsız aldıkları emtiadaki hasarın kendilerinin sorumlu olmadığı bir nedenden ileri geldiğini ispat edemediği, dava konusu makinenin davalı şirket sorumluluğunda vinçle taşınması gerekirken; özensiz ve zarar meydana gelme bilinci içince ön taraftan forkliftle taşındığının her iki tarafça kabul edildiği, gerekçesiyle davanın kabulüne, 7.781,59 TL"nin dava tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 398,67 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.