MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04/06/2015 tarih ve 2015/92-2015/103 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1991 yılından itibaren ... ve KCG markaları altında üretim yapan müvekkilinin bu markalı ürünlerin 1998 yılından beri Türkiye pazarında bulunduğunu, markaların birçok ülkede yıllardan beri tescilli olup, tanınmış marka niteliğinde bulunduğunu, yine ... markasının aynı zamanda müvekkilinin ticaret unvanı olduğunu, bu kapsamda asıl ve öncelikli hak sahibi müvekkili olmasına rağmen müvekkili ile 13 yıl süren temsilcilik ve distribütörlük ilişkisi bulunan dava dışı ...Ticaret Ltd. Şti."nin dava konusu markaları kötü niyetli olarak tescil ettirdiğini ve daha sonra davalıya devrettiğini belirterek davalının ..., KCG, KGC ibareli markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin dava konusu markaları Türkiye’de gerçek hak sahibi olan ...Ticaret Ltd. Şti"den dava açılmadan önce iyiniyetli olarak devraldığını, bu şirketin dava konusu markaları Türkiye pazarında ayırt edici ve bilinir hale getirdiğini, davanın beş yıllık hakdüşürücü süre içerisinde açılmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonrasında davalının mahkemeye sunduğu 20.02.2015 tarihli dilekçe ile davayı kabul ettiğini beyan ettiği gerekçesiyle davanın kabulüne davalıya ait 2005/58702 sayılı KCG 2006/17935 sayılı KGC , 2010/03387 sayılı KUCHİNG sayılı markaların tüm sınıflar yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava marka hükümsüzlüğüne ilişkindir. Mahkemece yukarıda özetlenen gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak davalının karar düzeltme aşamasında davayı kabul ettiğini beyan ettiği, bu durumda 492 sayılı Harçlar Kanunu m. 22 hükmü gereği karar ve ilam harcının 2/3"ünün tahsilinine karar vermek gerektiği halde mahkemece davacı tarafından yatırılan 18,40 TL başvuru 18,40 TL peşin olmak üzere toplam 36,80 TL harcın davalıdan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine, bakiye 5,90 TL karar ve ilam harcının tahsili mümkün olmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına şeklinde hüküm tesisi doğru olmamış, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, davalı vekilinin bu husustaki temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 3 nolu bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine "492 sayılı Harçlar Kanunu m.22 hükmü gözetilerek davalıdan alınması gereken 29,20 TL harcın 2/3"ü 19,50 TL harçtan peşin olarak tahsil edilen 18,40 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,1 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına" ibaresi yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.