MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/04/2016 tarih ve 2015/209-2016/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı markası ile davacı markasının karıştırılmaya ve ilişkilendirilme ihtimaline sebep olacak derecede benzer olduğunu, iki markanın da "S" harfi unsurlarından oluştuğunu, davalı markasının tüm unsurları ve ayırt edici nitelikleriyle aynen içerdiğini, müvekkiline ait tescilli “S” unsurlu markanın söz konusu olduğunu davalı tarafın “S SWIFT” 2014/23408 sayılı markası aynı sınıflarda müvekkil markasına benzer şekilde tescilli olduğunu ileri sürerek davalı markasının 25. sınıf ayak giysileri ve 35. sınıf müşterilerin mallara elverişli bir şekilde görmesi ve satın alması için koruyucu amaçlı olanlar hariç her türlü malzemeden yapılmış iç ve dış giysiler, çoraplar, ayak giysileri, baş giysileri, malların bir araya getirilmesi hizmetleri yönünden hükümsüzlüğüne, sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin “S SWİFT” şekil ibareli markasının uzun yıllardır kullanmakta olduğunu 2012 ve 2014 yılından bu yana 25 ve 35 sınıflarda tescilli olduğunu ve piyasada bilinçli tüketici kitlesi nezdinde bilinen ve tanınan bir marka haline geldiğini, davalı markası ile davacı markasının hiçbir şekilde benzemediğini, müvekkiline ait markanın benzerliği olmadığını, sadece S harfi olarak değil ek ibare ve S ibaresi değerlendirildiğinde farklı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafın markasının esas unsuru S şekil markası olduğu, davalı tarafın davacı tarafa ait S esas unsuru markanın baş kısmında ayırt edilmeyecek şekilde kullanıldığı, söz konusu kullanımın aynı işletmeden gelen seri markalar imajı yarattığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve uyuşmazlığın hakimin hukuki bilgisi ile çözülebilecek nitelikte bulunmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.