MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 157/1, 52/2, 53/1, 54, 58/6. maddeleri uyarınca neticeten 1 yıl 6 ay hapis, 400 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde sokakta yürümekte olan şikayetçinin yanına yaklaşan sanığın Dubai’den emekli olduğunu, ekonomik durumu iyi olmayan kişilere 500-600 TL yardım etmek istediğini, kabul etmesi halinde kendisine ve eşine de yardım edebileceğini söylediği, şikayetçinin sanığın bu teklifini kabul ettiği ve şikâyetçi ile sanığın beraberce şikayetçinin evine gittikleri, sanığın burada yaklaşık 800 TL değerinde olduğunu söylediği ancak ekonomik değeri çok düşük olan ve üzerinde Arapça birtakım yazılar bulunan iki adet yabancı banknotu şikayetçiye verdiği ve karşılığında para üstü olarak 250 TL parayı şikayetçiden aldığı, bilahare bu paralarla şikayetçiye ait evden ayrılan sanığın bir başka dolandırıcılık suçundan dolayı aranması nedeniyle kolluk görevlilerince yakalandığı, bu şekilde sanığın yardım yapma bahanesi ile kandırdığı şikayetçiden haksız menfaat temin etmek suretiyle üzerine atılı “dolandırıcılık” suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda,
Sanığın üzerine atılı suçu kabule dayalı savunmalarına, şikâyetçi beyanına, tanık anlatımlarına, teşhis tutanağına, olay yakalama ve muhafaza altına alma tutanağına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı “dolandırıcılık” suçundan mahkûmiyetine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince cezanın mükerrirlere özgü infaz rejiminine göre çektirilmesine karar verilmesinden sonra, “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında tekerrür hükmün uygulanması ile ilgili kısmın sonuna, “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.