Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/2376 Esas 2020/2700 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2376
Karar No: 2020/2700
Karar Tarihi: 14.09.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/2376 Esas 2020/2700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların mağdur üzerinde yağma suçu işlediği iddiasıyla verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Temyiz değerlendirilirken, sanık beyanları ve mağdurun ifadeleri dikkate alındı. Mağdur, sanıkların neden olduğu hasarın karşılandığını belirtti. Sanık ise yan ayaklık getirerek mağdura verdiğini ifade etti. Ancak kararda, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağı tartışılmadan geçildiği ve kanun değişikliklerinin gözetilmediği belirtildi. Bu nedenlerle, karar bozuldu ve sanıkların kazanılmış hakları korundu. Kanunlar ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. ve 53. maddeleri, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son (5271 sayılı CMK 307) maddesi olarak açıklandı.

6. Ceza Dairesi 2019/2376 E. , 2020/2700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ... e yönelik yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Mağdurun 17.03.2015 ve 18.06.2015 tarihli duruşmalarda, motosikletinde 40-50 TL civarında hasar olduğunu, zararının sanıklar tarafından olaydan 1 gün sonra karşılandığını belirttiğinin, sanık ...’in ise 18.06.2015 tarihli duruşmada, “..mağdur motorun yan ayaklığının düştüğünü söyleyince bende yan ayaklık getirdim kendisine verdim” şeklinde beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma olanağının karar yerinde tartışılmaması,
2-) 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son (5271 sayılı CMK 307) maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının korunmasına, 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.