Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12543 Esas 2018/2786 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12543
Karar No: 2018/2786
Karar Tarihi: 20.03.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12543 Esas 2018/2786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyetine hükmetmiştir. Sanığın itiraz talebi reddedilmiştir. Ancak, yapılan incelemede 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür. 2011 yılında verilen mahkûmiyet hükmünün infaz aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK'nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin kararın itirazla ilgili olarak yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir.
Detaylı Kanun Açıklamaları:
- 6545 Sayılı Kanun: Hükümlü ve Tutuklulara Bazı Hakların Verilmesine Dair Kanun
- TCK'nın 191. Maddesi: Uyuşturucu veya Uyarıcı Madde İmal ve Ticareti
- TCK'nın 85. Maddesi: Tedavi ve Güvenlik Tedbirleri
- 5320 sayılı Kanun: Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
- 5237 sayılı TCK'nın 191/7. Maddesi: İnfazın Ertelenmesi veya Alt Sınırda Ceza Verilmesi.

10. Ceza Dairesi 2013/12543 E. , 2018/2786 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : .... Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Mahkemenin 15.03.2013 tarihli kararına karşı sanığın 22.07.2013 tarihli itiraz talebinin mahkemece "temyiz talebinin süresinde yapılmamış olması" nedeniyle reddine karar verildiği söz konusu kararın itiraza tabi kararlardan olması ve bu konuda karar verme yetkisinin itiraz merciinde olması nedeniyle hukuki dayanaktan yoksun olarak verilen 23.07.2013 tarihli ek kararın kaldırılması ile yapılan incelemede;
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
28.11.2011 tarihinde 2011/1893 esas ve 2011/1085 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca verilen “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin 15.03.2013 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.