Yargıtay - Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9775 Esas 2019/16769 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9775
Karar No: 2019/16769
Karar Tarihi: 14.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/9775 Esas 2019/16769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ve incelendiği belirtiliyor. Suçlar arasında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali yer alıyor ve mahkumiyet kararı verilmiş.
Ancak, yargılama giderlerinin eşit olarak tahsil edilmesi yerine, sanık ve suça sürüklenen çocuktan ayrı ayrı eşit olarak tahsil edilmesi gerektiği sonucuna varılıyor ve kararın bu kısmı düzeltiliyor.
Ayrıca, suça sürüklenen çocuğun suçlamayı kabul etmemesi ve delil yetersizliği nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilerek, kararın bu kısmının da bozulması gerektiği karara bağlanıyor.
Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının Anayasa Mahkemesi kararıyla uygulanması ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesinden kaynaklanan yetki kullanılıyor.

13. Ceza Dairesi 2019/9775 E. , 2019/16769 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-)Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik incelemede:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi yerine sanık ve suça sürüklenen çocuktan eşit olarak tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ve sanık ...’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümdeki yargılama gideri kısmından ‘eşit olarak tahsiline"" ilişkin ibare çıkarılarak "sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden de eşit olarak sorumlu tutulmalarına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-)Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlere yönelik incelemede:
Suça sürüklenen çocuk ...’ın savunmalarında suçlamayı kabul etmediğini belirtmesi karşısında, üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin; hakkında mahkumiyet kararı verilen suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ...’ün atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 14.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.